Sağlık, yalnızca hastalık ve engellilik durumunun olmaması değil; bedensel, ruhsal ve toplumsal yönden tam bir iyilik hali olarak tanımlanır. Engellilik ise kişinin bedensel, zihinsel ya da ruhsal özelliklerinden belirli bir oranda ve sürekli olarak işlev veya görüntü kaybına neden olan organ yokluğu ya da bozukluğu sonucu, normal yaşam gereklerine uyum gösterememe durumudur. Bu durumdaki kişiye engelli denir.

Günümüz Türkiye'sinde engellilerin toplumla uyum ve bütünleşme açısından yoğun sorunlar yaşadıkları bilinmektedir. Sorunlar, yaşamın çoğu alanına yayılarak, engelli bireylerin içinde yaşadıkları toplumla işlevsel bir bütünlük içinde yaşamalarını zorlaştırmaktadır. Sürekli sorunlarla boğuşan ve onlara karşı anlamlı çözümler üretemeyen bireyler, kendilerini mutsuz hisseder ve yaşam motivasyonları düşer. Bu durum, bireyin kendini gerçekleştirme hakkını ortadan kaldırıp düşük yaşam kalitesine neden olmaktadır. Engelli bireylerin yaşadığı bu sorunların üstesinden gelebilmeleri ancak bütüncül bir bakış açısıyla, biyopsikososyal model, sosyoloji, psikoloji, sosyal hizmet ve tıp gibi alanlarda eğitim almış engelli bakım teknikleri aracılığıyla mümkün olacaktır.

Engelli bakımı teknikerleri, aldıkları eğitim ile engelli bakım bilgi ve tekniklerini kullanarak, engelli ve bakıma muhtaç bireyleri hayata tutundurma, gelecek kaygısından kurtulmalarına yardımcı olma, boş zamanlarını üretken bir şekilde değerlendirme, kendi bedenine ve yaşam alanlarına karşı duyarlı olma alışkanlıklarını kazandırma gibi görevleri üstlenirler. Bu konuyla ilgili kavram ve ilkeleri özümsemiş, mesleğinin profesyonel gerekliliklerini yerine getirebilen, engelli bireylerin temel özellik ve ihtiyaçlarını bilen, tedavi, destek ve rehabilitasyon hizmetleri sunabilen, insanları seven ve onlara saygı duyan, yaratıcı, hoşgörülü ve sabırlı kişilik özelliklerine sahip meslek elemanları yetiştirilmektedir.

Engelli bakım ve rehabilitasyon teknikerleri, temel sağlık hizmeti veren tıp merkezleri ve polikliniklerde, hastanelerde, fizik tedavi ve rehabilitasyon ünitelerinde, huzur evlerinde, bakım evlerinde, kreşlerde, çeşitli kurumların sağlık bölümlerinde ve engelli bireylerin evlerinde görev yapabilirler. Bu alanda iş bulmak oldukça kolaydır ve iş sahası geniştir. Kişisel bilgi, beceri ve yeteneklere bağlı olarak meslekte işsiz kalma riski yok denecek kadar azdır.

Engelli bakıcısı olmak isteyen kişilerin, yardımsever, sevecen, güler yüzlü, hoşgörülü, dikkatli, şefkatli, temiz ve düzenli, sorumluluk duygusu yüksek, programlı ve dakik çalışmayı seven, etkili iletişim kurmada yetenekli olan, ekip çalışmasına yatkın, hızlı ve doğru karar verebilen, fiziksel anlamda güçlü, pratik ve hareketli çalışma temposuna uyum sağlamada zorlanmayan kimseler olmaları gerekmektedir.

Engelli bakıcıları, koruyucu bakım, rehabilite etme ve yaşam kalitesini artırma amaçlı engelli bireylere bakım hizmeti verirler. Çalışma ortamı kurumlar ve evlerdir. Çalıştıkları kurumun özelliğine bağlı olarak dönüşümlü bir şekilde gece veya gündüz çalışırlar. Çalışma saatleri içerisinde özel kıyafetlerini giyerler. Evde bakımda ise ya gündüzleri çalışırlar ya da yirmi dört saatlik bakım yapıp çalıştıkları evde kalırlar. Çalıştıkları meslekte hastalık riskine karşı hepatit aşısı olmaları gerekir ve çalışırken özel giysi, eldiven ve dezenfekte edici maddeler kullanmaları, ayrıca saçlarını toplamaları, el ve tırnaklarının bakımlı ve temiz olması, takı takmamaları, ayakkabılarının kaymayacak cinsten pratik yürümeye elverişli olması, erkeklerin tıraş olmaları gerekmektedir. Bu çalışanlar sadece bakım hizmeti verdikleri kişilerle değil, aynı zamanda onların yakınları ve sağlık personeli ile de iletişim içerisindedirler. 2015 yılında bu alanda çalışanların maaşlarında iyileştirme yapılmıştır.